Schreef ik eerst nog dagelijks over mijn ervaring met Joylent, nu weet ik niet eens meer hoe lang het geleden is, is er zoveel shit aan de hand geweest dat ik inmiddels een meisje ben geworden, maar ga ik toch die fokken eindconclusie schrijven. Terwijl ik van een shakertje Joylent geniet. Met een bak espresso erin. Omdat het kan.
Joylent is prima. Ga het kopen. Nu ook voor veganisten. Superhip.
…
Het grootste probleem wat Joylent betreft, ben ik zelf. Ik hou gewoon teveel van eten om het niet te doen. Moet die warme avond of middagmaaltijd hebben. Moet. Anders ga ik dood. Keihard. Ik moet af en toe koken en dan gewoon flabbergasted zijn over hoe lekker het is. Heb ik die shit gemaakt? Hell yeah! En dat is een goed gevoel. Dat kan ik niet missen. Een ochtendmens ben ik absoluut niet, en ik vertrouw mensen die het wel zijn niet, dus Joylent is perfect voor de ochtend. Shake wat zooi met koud water erbij, klaar. Tegen de middag nog steeds lui/brak/halfdood/druk? Shake nog zo’n ding. Kost geen moeite. Kek spiraaltje in de shaker zorgt voor een heerlijk zachte klontloze ervaring, en ik ben happy. Viel zelfs wat af. ls extra bonus.
Dus;
Joylent: Awesome
Diepvriespizza: Awesome
Homecooked meal: Awesome
Wil ze gewoon alledrie in m’n leven. Voelt goed. Voelt prima. Check Joey in het bonusfilmpje bij dit artikel. Hij voelt zich puik. Puik is goed.
Extragratis plug van de week; Bestel eens een pizza bij Laggio Lulcin. Pizza, met liefde gemaakt, door de maker van Joylent. Dat is gewoon de drie bovenstaande punten in één ding! Wow! Hoe dan?!?